Month: نوامبر 2017

آیا زیتون خام و غیر پرورده مفید است؟

زیتونی که تازه از درخت چیده شده حاوی مقادیر زیادی از ماده ای به نام اولیوروپین است که باعث طعم تلخ زیتون می شود. در آب نمک قرار دادن زیتون این ماده را تجزیه می کند و باعث می شود که زیتون طعم خوبی به خود بگیرد.

اما نکته ی جالب درباره ی زیتون غیر پرورده این است که هرچند خیلی بدمزه است اما شواهدی وجود دارد که اولیوروپین موجود در آن خواص بسیار خوبی برای سلامتی دارد و زیتون تنها منبع غذایی برای این ماده است. بعضی تحقیقات نشان می دهد که این ماده یک آنتی اوکسیدان و ضد تورم است که می تواند از سلامت قلب و مغز محافظت کند.

البته زیتون پرورده هم مقدار کمی اولیوروپین دارد اما نه به اندازه ای که طعم تلخش آزاردهنده باشد.


منبع: www.howstuffworks.com

 

آیا خوردن سیب زمینی خام خطرناک است؟

آیا هیچ وقت با خودتان فکر کرده اید که چرا خام خواران سیب زمینی نمی خورند؟ دلیلش دوری جستن از کالری نیست بلکه به این خاطر است که سیب زمینی خام به طور بالقوه سمی است و حاوی ترکیبی به نام سلانین است.

البته همه ی انواع سیب زمینی به اندازه ای که بتوانند کسی را بکشند سلانین ندارند اما میزان خطر به اندازه ای بالاست که ارزش امتحان کردن ندارد. به طور کلی، سیب زمینی سبز – حتی آنهایی که فقط کمی در نزدیکی پوستشان سبز هستند – یا آنهایی که در حال جوانه زدن هستند مقدار سلانین بیشتری دارند. علائم مسمومیت ناشی از سیب زمینی شامل شکم درد، سردرد و فلج شدن است. سیب زمینی هایی که مقدار سلانینشان خیلی بالاست، درونشان هم سبز است. هیچ وقت یک سیب زمینی سبز را نخورید حتی به صورت پخته.

حتی اگر سیب زمینی پخته ای که می خورید، سلانین زیادی نداشته باشد، باز هم بهتر است که آن را پیش از خوردن بپزید. سیب زمینی نپخته سرشار از نشاسته ی مقاوم است. هرچند مقداری نشاسته ی مقاوم برای روده ها مفید است اما مقادیر بالای موجود در سیب زمینی خام در بیشتر افراد منجر به عوارض جانبی همچون باد شکم شدید می شود.

پختن سیب زمینی به صورت مناسب دشوار نیست. آبپز کردن، سرخ کردن، پوره کردن و در تنور پختن همگی برای رفع نگرانی کافی است.


منبع: www.howstuffowrks.com

آیا خوردن بادام تلخ خام خطرناک است؟

بادامهایی که معمولا در مغازه های خشکبار می بینیم، بادام معمولی یا شیرین هستند اما یکی از هم خانواده های نزدیک این بادام معمولی که بادام تلخ نامیده می شود حاوی مقادیر خطرناکی از ماده ی سیانید هیدروژن است. کودکانی که حتی تعداد اندکی بادام تلخ بخورند با خطر مرگ رو به رو هستند. بزرگسالان می توانند بیشتر از کودکان بادام تلخ بخورند و زنده بمانند هر چند ممکن است علائمی بروز دهند که آرزو کنند ای کاش بادام تلخ نخورده بودند. علائم مسمومیت ناشی از سیانید هیدروژن شامل سرگیجه، سردرد، استفراغ و تشنج است بسته به این که چه مقدار مصرف شده باشد.

همچون بعضی غذاهای سمی دیگر، اگر بادام تلخ را به شکل مناسب بپزید، خوردن آن بی خطر می شود. اینکه دقیقا چه دمایی لازم است تا سم سیانید هیدروژن از بین برود چندان روشن نیست. اگر می خواهید غذایی درست کنید که در آن بادام تلخ استفاده می شود، بهتر است از دستور آشپزی استفاده کنید که امتحانش را پس داده باشد.


منبع: www.howstuffworks,com

آیا خوردن لوبیا قرمز خام خطرناک است؟

لوبیا قرمز خام حاوی پروتئینی است که لکتین نامیده می شود و در هنگام پختن تجزیه می شود. هرچند همه ی لکتینها سمی نیستند و برخی حتی مفید هستند، اما لکتین موجود در لوبیا قرمز که فیتوهماگلوتینین نامیده می شود مضر است. حبوبات دیگری هم هستند که حاوی فیتوهماگلوتینین می باشند اما مقدار فیتوهماگلوتینین موجود در لوبیا قرمز به مراتب بیش از مقدار این پروتئین در حبوبات دیگر است. میزان تأثیر این پروتئین سمی به مقدار یا دوز آن بستگی شدید دارد.

تعداد کمی لوبیا قرمز خام کافی است تا به مشکلات گوارشی مثل حالت تهوع و استفراغ منجر شود. هر چه مقدار لوببا قرمزی که خورده می شود بیشتر باشد، شدت علائم هم بیشتر می شود. برخی حتی در اثر مسمومیت ناشی از خوردن لوبیا قرمز خام راهی بیمارستان می شوند.

البته لازم نیست خوردن لوبیا قرمز را ترک کنید. برای نابود کردن لکتین موجود در لوبیا قرمز کافی است که آن را بخیسانید، آبکش کنید و سپس آن را روی اجاق بپزید. پختن لوبیا قرمز بر روی اجاق دمای آن را در مقایسه با پختن روی آرامپز خیلی بالاتر می برد. دمای بالا برای از بین بردن لکتین ضروری است چرا که باید لوبیا قرمز حتما به دمای جوش برسد تا لکتینش نابود شود. برای اینکه خیالتان راحت باشد لوبیا قرمز را حداقل پنج ساعت بخیسانید، آبکش کنید و حد اقل سی دقیقه روی اجاق در آب جوش بپزید.


منبع: www.howstuffworks.com

 

آیا خس خس سینه ی کودکان لزوما از علائم آسم است؟

بسیاری از ما پس از یک سرماخوردگی شدید دچار سرفه می شویم. معمولا هم خیلی بیشتر از آنچه توقع داریم طول می کشد تا خوب شویم (به طور متوسط هیجده روز). برخی هم به دلیل حساسیت یا آسم از سرفه های مزمن رنج می برند. در میان کودکان اما سرفه های مزمن یا خس خس سینه می توانند علاوه بر سرماخوردگی و حساسیت از یک عامل دیگر نشأت بگیرند: یک پروتئین خیلی خاص.

محققان همیشه در تلاش برای یافتن پاسخی به این پرسش بودند که چرا کودکان مبتلا به ویروس پیوسته یاخته ی تنفسی (RSV) از همان سرفه و خس خس سینه ی مبتلایان به آسم رنج می برند اما به داروهای آسم که بر بزرگسالان اثر می کند واکنش مثبت نشان نمی دهند. ویروس RSV یک ویروس بسیار رایج است که تأثیر ملایمی دارد و علائمش بسیار شبیه علائم سرماخوردگی است.

بر اساس مطالعاتی که در سال ۲۰۱۷ میلادی در نشریه ی ایمن شناسی بالینی و حساسیتها چاپ شده است وجود یک پروتئین می تواند پاسخ به این سوال باشد. این پروتئین که TRPV1 نام دارد در دستگاه تنفسی کودکان فعالتر از بزرگسالان است. پیشتر محققین می دانستند که پروتئین TRPV1 در تمام مشکلاتی که همراه با سرفه ایجاد می شود نقش بازی می کند: تنگی مجاری تنفسی، ترشحات بینی، و رفلاکس سرفه.

دانستن اینکه فعالیت این پروتئین ارتباطی به حساسیت ندارد به دانشمندان کمک می کند که درمانهای جدیدی برای سرفه در بیماران کم سن و سال پیدا کنند.

این یک پیشرفت بزرگ است به ویژه اینکه کمیته ی دارو و تغذیه ی کودکان آمریکا اعلام کرده است که خطرات استفاده از داروهای بر پایه ی مرفین برای درمان سرفه از فواید آن بیشتر است. بسیاری از درمانهای کنونی سرفه در واقع خود سرفه را درمان نمی کنند بلکه از مرفین برای سرکوب کردن واکنش بدن به سرفه استفاده می کنند. یافتن راه حلی برای درمان خود سرفه کمک می کند که آن هیجده روز دشوار خیلی زودتر به پایان برسد.


منبع: www.howstuffworks.com

آیا مصرف قند باعث بیش فعالی می شود؟

کدام پدر و مادری نشنیده اند که مصرف بیش از اندازه ی قند ممکن است باعث پرجنب و جوش شدن یا شیطان شدن کودک شود؟ ممکن است خیلی وقتها هم صحیح به نظر برسد. به کودکانی که در یک مراسم تولد همه ی شیرینیها و کیک و نوشابه ها را می خورند و می نوشند دقت کنید. بلافاصله بعد از آن شروع به دویدن و داد فریاد و جیغ زدن می کنند. ولی هیچ با خود فکر کرده اید که این میزان از فعالیت شاید صرفا به دلیل هیجان ناشی از خود مهمانی تولد باشد؟ و یا اینکه دقت کرده اید که خیلی از بزرگسالان هم همینقدر شیرینیجات می خورند و چنین علائمی در آنها بروز نمی کند؟

مطالعات زیادی درباره ی ارتباط بین قند و بیش فعالی انجام شده است و تا کنون هیچگونه رابطه ای بین این دو پیدا نشده است. گروهی از محققان حتی به مشاهده ی مطالعات مختلف به این نتیجه رسیده اند که میزان قند رژیم غذایی بچه ها تأثیری بر رفتار آنها ندارد، به استثنای تعداد اندکی از کودکان.

جالب اینکه در یک تحقیق که نتایجش در نشریه ی روانشناسی کودک آمریکا به چاپ رسیده است، از گروهی از مادران خواسته شد که رفتار پسرانشان را پس از مصرف نوشابه ارزیابی کنند. مادرانی که فرزندانشان نوشابه ی شیرین نوشیده بودند فکر می کردند پسرانشان بیش از آنهایی که نوشابه ی حاوی شکر مصنوعی نوشیده اند بیش فعال شده اند. اما نکته اینجا بود که همه ی نوشابه های استفاده شده در این تحقیق مثل هم بود، بر خلاف آن چیزی که به مادرها گفته شده بود. بنابراین قضاوت مادرها بیشتر بر اساس پیش فرضهای آنها بود تا واقعیت.


منبع: www.howstuffworks.com

آیا مصرف قند باعث پوسیدگی دندان می شود؟

هیچوقت در کودکی دندانپزشک به شما گفته که شکلات نخورید چون دندانتان خراب می شود؟ البته دندانپزشکتان بیراه نگفته؛ چرا که اگر دندانتان در تماس با غذاها یا نوشیدنیهای شیرین قرار بگیرد ممکن است دچار پوسیدگی شود. اما این فقط در شرایطی است که مواد حاوی قند به مدت طولانی روی دندانتان نشسته باشند. به علاوه، دندان در صورت تماس طولانی با هرگونه غذای دیگر هم ممکن است آسیب ببیند – مثلا میوه یا نان. حتی سبزیجات سالم هم می توانند در چنین شرایطی موجب پوسیدگی دندان شوند.

علت اصلی ایجاد پوسیدگی و حفره در دندان وجود جرم است. جرم به محض خوردن یا نوشیدن شروع به تشکیل شدن می کند. اگر آن را از دهانتان بیرون نکنید نهایتا دندان را می پوساند و در آن سوراخهایی پدید می آورد. برای جلوگیری از پوسیدگی باید پس از غذا خوردن دندانهایتان را مسواک بزنید. حتی شستن دهان با آب هم مفید است. اگر غذاهایی خورده اید که لای دندانها گیر می کنند، مثل کشمش و بلال و ذرت بوداده و غیره، باید حتما دندانهایتان را به دقت بشویید و مسواک بزنید.


منبع: www.howstuffworks.com

آیا قند موجود در میوه ضرر دارد؟

نمی توان انکار کرد که میوه حاوی قند است. در واقع میوه ها مقدار زیادی قند دارند. تصور کنید که دارید به یک هلو یا یک گلابی پرآب گاز می زنید و ناگهان تمام آب شیرین میوه وارد دهانتان می شود (و یا از چانه تان سرازیر می شود). آیا این میزان آب میوه ی شیرین که در اثر خوردن میوه وارد بدنتان می شود برایتان ضرر ندارد؟

پاسخ منفی است. درست است که مقدار زیادی قند در میوه وجود دارد اما این قند طبیعی است و فروکتوز نام دارد که بسیار سالمتر از شکر افزودنی است. فروکتوز هم تنها چیزی نیست که در هلو یا گلابی ای که می خورید یافت می شود. میوه سرشار از فیبر، آنتی اکسیدانها، ویتامینها، و دیگر مواد مغذی است که برای بدن شما فواید بسیار دارند و به بدن کمک می کنند که با بیماری ها مقابله کند، فشار خون را تنظیم کند و خیلی موارد دیگر. میوه همچنین یک غذای کم چگالی به شمار می رود به این معنا که باعث می شود زود احساس کنید که معده تان پر شده و سیر هستید. این یک نکته مثبت است چرا که وقتی سیر باشید دیگر میوه نمی خورید و غذاهای دیگر را هم که ممکن است به اندازه ی میوه سالم نباشند نمی خورید. بنابراین تا جایی که می توانید میوه بخورید و نگران نباشید.


منبع: www.howstuffworks..com

آیا شکر تصفیه نشده از شکر سفید سالمتر است؟

شکر تصفیه نشده با آن رنگ کاراملی اش خیلی جذاب به نظر می رسد. این شیرین کننده ی ارگانیک که در مقایسه با شکر سفید کمتر تصفیه شده است در بسیاری از محصولاتی که ادعا می کنند سالم هستند یافت می شود – پس لابد باید سالمتر از شکر سفید باشد. اما اینگونه نیست.

شکر سفید و شکر ارگانیک هر دو از نیشکر به دست می آیند هر چند قند حبه ای را می توان از چغندر قند هم به دست آورد. شکر خام یا تصفیه نشده وقتی حاصل می شود که آب نیشکر را فقط یک بار جوش بیاوریم. با این کار مقداری ملاس ذر شکر باقی می ماند که با آن رنگ قهوه ای روشن می دهد. شکر تصفیه شده یا شکر سفید اما وقتی به دست می آید که آب نیشکر را چند مرتبه به جوش بیاوریم. با این کار تمام ملاسهای موجود در شکر خارج می شوند و شکر به رنگ سفید در می آید.

بعضی از طرفداران شکر تصفیه نشده ادعا می کنند که ملاسهای موجود در این نوع شکر حاوی مواد غذایی باارزشی است که برای بدن مفید است. اما بیشتر کارشناسان می گویند که تنها ردی از این مواد غذایی به جا می ماند – مقادیر ناچیزی که تأثیری بر سلامتی ما ندارند. ضمنا شکر سفید و شکر تصفیه نشده هر دو به یک اندازه کالری دارند. پس هر چند که به دو شیوه ی مختلف پالایش شده اند اما بسیار به هم شبیهند.


منبع: www.howstuffworks.com

آیا مصرف قند باعث چاقی می شود؟

در نظر بسیاری از مردم چاقی متناظر است با قند: شکلات، بستنی، شیرینی و غیره. اگر چاق هستید ممکن است با خود فکر کنید که شاید علت چاق بودنتان این است که در مصرف دسرهای شیرین زیاده روی می کنید. افرادی که دانش بیشتری در مورد تغذیه دارند ممکن است علاوه بر آن بگویند که غذاهای پرنشاسته هم نباید بخورید (سیب زمینی، برنج، غلات) چون بدن نشاسته را به قند تبدیل می کند و خوردن قند هم وزن شما را  بالا می برد. اما این طرز فکر لزوما دقیق نیست. اگر چنین بود مردمانی که برنج زیاد می خورند (مثل ژاپنیها) یا ماکارونی زیاد می خورند (مثل ایتالیاییها) باید در ردیف چاقترین مردم جهان قرار می گرفتند. اما بر خلاف انتظار مردم این کشورها جزء لاغرترین مردم دنیا هستند.

نکته این است که اگر شما غذای پر از قند مثل کیک و شیرینی زیاد بخورید و نوشابه ها و آب میوه های شیرین بنوشید، به وزن شما افزوده می شود. اما دلیل این اتفاق صرفا این است که شما کالری بالایی وارد بدنتان می کنید و این به آن معنا نیست که قند ذاتا چاق کننده است. اگر میزان کل کالری دریافتی شما در محدوده ی سالم باشد، مصرف قند به تنهایی نمی تواند باعث چاق شدن شما شود.


منبع: www,howstuffworks.com

آیا مصرف قند باعث ابتلا به دیابت می شود؟

یکی از رایجترین تصورات درباره ی قند این است که می تواند منجر به دیابت شود. شاید دلیل این برداشت این است که بیماران مبتلا به دیابت از قند خون بالا رنج می برند و به همین دلیل باید مراقب میزان قندی که دریافت می کنند باشند. اما عموما هیچ رابطه ی علت و معلولی بین مصرف قند و ابتلا به دیابت وجود ندارد، البته به استثنای یک مورد که در ادامه به آن می پردازیم.
سه نوع دیابت وجود دارد:
نوع یک: دیابت نوع یک در صورتی گریبانگیر فرد می شود که لوزالمعده نتواند انسولین تولید کند. انسولین هورمونی است که قند را از غذا استخراج می کند و به قند اجازه می دهد که به بافتهای بدن وارد شود. بدن از قند به عنوان سوخت و برای تولید انرژی استفاده می کند.
نوع دو: اگر لوزالمعده انسولین تولید کند اما میزان انسولین کافی نباشد و یا انسولین تولیدی کارش را به درستی نتواند انجام بدهد، فرد دچار دیابت نوع دو می شود. دیابت نوع دو معمولا برای افراد چاق و تنبل اتفاق می افتد و یا افرادی که میزان زیادی از کالری از منابع مختلف و نه لزوما و صرفا شیرینیجات دریافت می کنند.
دیابت بارداری: برخی زنان حامله در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی که بر نحوه ی کار انسولین اثر می گذارد دچار دیابت موقتی می شوند.

پس ارتباط مصرف قند و دیابت چیست؟ افرادی که زیاد نوشیدنی های شیرین (نوشابه های پر از شکر و نوشیدنی های میوه ای) می نوشند در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو هستند. البته بسیاری از افرادی که نوشیدنی های پرشکر می نوشند چاق و دارای تغذیه ناسالم هستند اما حتی افراد لاغر و دارای تغذیه ی سالم هم اگر زیاد نوشیدنی های شیرین بنوشند خطر ابتلایشان به دیابت افزایش پیدا می کند.


منبع: www.howstuffworks.com

چرا کاهش مصرف قند دشوار است؟

همه می دانیم که باید کمتر قند و شکر بخوریم. خب این که کاری ندارد. بعد از شام دسر نمی خوریم، اگر همکارمان برایمان شیرینی آورد نمی خوریم و هکذا. اما آیا به همین سادگی است؟ آیا ما مثل بچه های کم اراده ای هستیم که از عهده ی این کار بر نمی آییم؟  قند در واقع یک ماده ی اعتیاد آور است. مطالعه بر روی حیوانات نشان می دهد که مصرف قند به صورت مصرف آنی و حریصانه و سپس توقف مصرف و پس از مدتی دوباره اشتیاق شدید برای مصرف دوباره قند بروز می کند. معمولا مصرف قند اعتیاد به دیگر مواد را هم تسهیل می کند. در مطالعه ی انسانها مشاهده شد که مصرف فروکتوز (قند میوه) باعث فعال شدن بخش پاداش مغز می گردد. اما درست به مانند مواد مخدر با گذشت زمان میزان قند لازم برای فعال کردن بخش هشدار مغز بیشتر می شد.

تحقیقات بیشتر همچنین نشان می داد که قند و شیرینی می تواند حتی بیش از مواد مخدری مثل کوکایین اعتیادآور و جذاب باشد. ممکن است به نظر مسخره بیاید اما توضیح دانشمندان این است که این یک اثر تکاملی است که ریشه در گذشته های دور انسان یعنی دورانی دارد که انسان به شدت به غذاهای پرکالری و پرقند نیاز داشت.

مشکل دیگر: قند به بسیاری از محصولاتی که فکرش را هم نمی کنید افزوده می شود – به سس کچاپ، سس های آماده ی ماکارونی و خیلی چیزهای دیگر.


منبع: www.howstuffworks.com

آیا حساسیت به آب هم وجود دارد؟

وقتی که آلکساندرا آلن کودک بود کاری انجام داد که خیلی از بچه های هم سن و سال او انجام می دادند: در هنگام مسافرت با خانواده در استخر هتل محل اقامتشان شنا کرد. اما بر خلاف کودکان دیگر، آلکساندرا واکنش شدیدی به این شنا نشان داد. تنها چند ساعت پس از ترک آب پوست او پر از تاولهای شدیدی شد که به شدت می خارید.

این روز تابستانی که یک شروع خیلی معمولی داشت برای خانواده ی آلن با معاینه ای به پایان رسید که زندگی آنها را به کلی تغییر داد. او ناچار شد رویایش را که زندگی روی یک قایق و کار کردن به عنوان یک زیست شناس دریایی بود کنار بگذارد چرا که پزشکان به او گفتند که به آب حساسیت دارد.

حساسیت به آب به نظر خیلی غیر محتمل می آید. به هر حال، آب یک ترکیب شیمیایی است که در بدن انسان حضور دارد و حد اقل شصت درصد وزن بدن را تشکیل می دهد. آب مواد سمی را از اعضای حیاتی بدن بیرون می برد، مواد غذایی را به سلولهای گرسنه می رساند و محیط مرطوب لازم برای سلامتی گوش، حلق و بینی را فراهم می کند. خلاصه آب مایه ی حیات است.

در موارد حساسیت به آب تنها پوست است که تحت تأثیر قرار می گیرد. افراد مبتلا به این مشکل همچنان می توانند به راحتی آب بنوشند. تنها وقتی که آب به هر دما و هر منبعی به پوستشان می خورد، یک واکنش آلرژیک از خود نشان می دهند.

این وضعیت که نام علمیش اورتیکاریای آکواژنیک است، آلرژی خوانده می شود اما از نظر پزشکی در طبقه ی آلرژی ها نمی گنجد، بلکه یک واکنش شبه آلرژیک است که با تاولها و دانه هایی که در اثر تحریک پوست ایجاد می شوند خودش را بروز می دهد.

این وضعیت باعث می شود که پوست در مواجهه با آب دچار تاولهای قرمز و خارشدار شود. هر نوع آبی – آب شیر، آب مقطر یا باران- می تواند منجر به این مشکل شود و هر گونه حمام کردن یا زیر باران خیس شدن را برای فرد مبتلا تبدیل به نوعی شکنجه کند.

اورتیکاریای آکواژنیک به قدری نادر است که در طول تاریخ پزشکی فقط صد مورد آن ثبت شده است. زنان بیش از مردان در معرض این پدیده هستند و اغلب این مشکل پس از بلوغ آغاز می شود. تشخیص آن با قرار دادن پوست بیمار به مدت طولانی در آب میسر می شود.

علت حساسیت به آب برای کارشناسان روشن نیست. اما درمان آن در بیشتر موارد با آنتی هیستامین و تا حد امکان پرهیز از تماس با آب صورت می گیرد.


منبع: www.howstuffworks.com

آیا مصرف آنتی بیوتیک در دوران بارداری بی خطر است؟

مادران باردار باید مراقب لیستی طولانی از مواد ممنوعه باشند. الکل، سوشی، پنیر نرم، شیر غیر پاستوریزه، گوشت نیمه خام و غیره. با وجود چنین فهرست طویلی بعید نیست اگر برخی تصور کنند که آنتی بیوتیک هم جزء داروهای ممنوعه است. به هر صورت وقتی حتی ایبوپروفن برای زنان باردار خطرناک است، چگونه می شود که داروهای قوی مثل آنتی بیوتیک خطری نداشته باشند؟ اما این تصور صحیح نیست – مصرف اکثر آنتی بیوتیکها در دوران حاملگی بی خطر است. صد البته این به معنای مجوز مصرف هر میزان از هر نوع آنتی بیوتیک در هر مرحله از دوران بارداری نیست (دقت کنید که گفتیم “اکثر آنتی بیوتیکها”)، اما در بیشتر موارد جای نگرانی نیست.

بیشتر زنان حامله به گونه ی قابل درکی نسبت به آنتی بیوتیکها محتاطانه رفتار می کنند – و واقعا هم بعضی از انواع آنتی بیوتیکها خطراتی به همراه دارند- اما خودداری از مصرف آنتی بیوتیک در موقع لزوم ممکن است به جنین آسیب بزند. دستگاه ایمنی بدن در دوران بارداری تضعیف می شود و در نتیجه خانمهای باردار نسبت به عفونتها و باکتریها آسیب پذیرتر می شوند و در صورتی که با دارو جلوی عفونتها گرفته نشود به سرعت گسترش پیدا می کنند. تب ناشی از عفونت می تواند منجر به مسائل مختلفی از قبیل سقط جنین، زایمان زودرس یا تولد نوزاد ناقص شود. بر اساس مطالعاتی که در سال ۲۰۰۹ در دانشگاههای هاروارد و ییل بر روی آنتی بیوتیک و حاملگی انجام شده، بیشتر آنتی بیوتیکها در دوران حاملگی بی خطر هستند – و برخی مواقع به شدت لازم هستند. البته به شرط آنکه پزشک با دقت آنها را تجویز کرده باشد از دوز مناسب برخوردار باشند. با رعایت این شروط آنتی بیوتیکهای متدوالی چون آموکسی سیلین، پنی سیلین و کلیندامیسین خطری برای جنین ایجاد نمی کنند.

در عین حال بر اساس مطالعات مشابه، برخی آنتی بیوتیکها خطراتی دارند. با مقایسه ی داده های مربوط به نوزادهای ناقص بین مادرانی که آنتی بیوتیک مصرف کرده اند و مادرانی که آنتی بیوتیک مصرف نکرده اند، برخی از آنتی بیوتیکها به علت ارتباطشان با تولد نوزاد ناقص در لیست ممنوعه قرار داده شده اند. نیتروفورانتونین که برای درمان عفونت مجراهای ادراری استفاده می شود با مشکلاتی از قبیل لب شکری شدن نوزاد و مشکلات چشم و قلب مربوط تشخیص داده شده است. زنانی که از داروی سولفونامید استفاده کرده بودند، سه برابر بیشتر در خطر داشتن نوزاد مبتلا به آنسفالی (یک ناهنجاری مغز و جمجمه که منجر به مرگ می شود) و مشکلات قلبی بودند. تتراسایکلین هم به استخوانها، دندانها و کبد آسیب می زند. اما در سال ۲۰۱۱ بر اساس مطالعه ای دیگر در آمریکا اعلام شد که مصرف نیتروفورانتونین و سولفونامید در صورتی که چاره ی دیگری وجود نداشته باشد قابل تجویز است. بر اساس این مطالعه خطراتی که برخی عفونتها دارند بسیار بیشتر از این آنتی بیوتیکهاست.

زمان هم نقش مهمی در بی خطر بودن یا نبودن مصرف آنتی بیوتیک دارد. در سه ماهه ی اول حاملگی – یعنی زمانی که اعضا و جوارح جنین در حال شکل گیری هستند – باید از هرگونه آنتی بیوتیکی تحت هر شرایطی اجتناب کرد، مگر در شرایط بسار خاص. اما در مجموع برای جنین عفونتها بسیار خطرناکتر از آنتی بیوتیکها هستند.


منبع: www.howstuffworks.com