“نوجوان” و “سرطان” دو واژه ای هستند که معمولا هر دو در یک جمله دیده نمی شوند. در تبلیغات و پویشهای مبارزه با سرطان هم کمتر اثری از شخصیتهای نوجوان می بینیم. در حقیقت با وجود تمام توجه و سرمایه هایی که به تحقیقات مربوط به سرطان معطوف شده است، کمتر به این بیماری در دوران بلوغ پرداخته شده است.
غیبت نوجوانان از مباحث مربوط به سرطان باعث شده که یک حقیقت باورنکردنی مورد غفلت قرار گیرد: تعداد نوجوانان مبتلا به سرطان هر سال رو به افزایش است. پزشکان دقیقا نمی دانند چرا، اما محققین دانشگاه لاول ماساچوست در حال مطالعه ی روند و الگوی بروز سرطان هستند تا شاید بتوانند دلایل احتمالی و فرصتهای پیشگیری را بیاموزند. جسیکا بورکهامر، دیوید کریبل و ریچارد کلپ یافته های خود را به تازگی تحت عنوان “افزایش بروز سرطان در میان نوجوانان آمریکا” در نشریه ی پلاس وان منتشر کرده اند.
این تحقیق بر پایه ی داده های انستیتوی ملی سرطان آمریکا انجام شده است که اطلاعات مربوط به سرطان را از نقاط مختلف آمریکا جمع آوری می کند و این آمار را برای کمک به کاهش سرطان در میان مردم آمریکا در اختیار محققان می گذارد. هدف این تحقیق، شناسایی روند ابتلا به سرطان در میان نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ ساله بوده است.
محققانی که این داده ها را بازبینی کردند، موارد ابتلا به نه گونه ی سرطان را در میان نوجوانان در خلال سالهای ۱۹۷۵ تا ۲۰۱۲ میلادی مورد مطالعه قرار دادند. بر اساس یافته های آنها میزان ابتلا به سرطان در میان نوجوانان افزایش پیدا کرده است. در حقیقت از سال ۱۹۷۵ این میزان بیش از ۲۵ درصد بالا رفته است. سرطانهای بیضه و تیروئید بیشترین رشد را داشته اند. در بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ میلادی، احتمال ابتلای پسران نوجوان به سرطان بیضه چهار برابر بیش از احتمال ابتلای دختران نوجوان به سرطان تخمدان بوده است. اما دختران در مقایسه با پسران پنج برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تیروئید بوده اند. همچنین احتمال ابتلای دختران به ملانوما و دیگر سرطانهای پوست ۵۶ درصد بیش از پسران بوده است. در عین حال خطر ابتلای پسران به سرطان خون بیش از دختران بوده است.
اما دلیل این افزایش در میزان سرطان همچنان برای محققان مبهم است. موارد مختلفی از تاریخچه ی خانوادگی گرفته تا محیط زندگی به عنوان دلایل احتمالی به بحث گذاشته شده است. متأسفانه موضوع سرطان نوجوانان به اندازه ی کافی مورد توجه والدین و پزشکان نبوده است. جسیکا بورکهامر می گوید: “اگرچه سرطان در میان پنج عامل مرگباری است که از میان نوجوانان بیشترین قربانی را می گیرند، اما میزان ابتلای نوجوانان به آن در مقایسه با بزرگسالان بسیار پایین است. بنابراین وقتی نوجوانی بیمار می شود، سرطان همیشه یکی از آخرین احتمالاتی است که مورد توجه قرار می گیرد و این باعث می شود که موارد سرطان با تأخیر معاینه و درمان شوند.”
آیا افزایش استفاده از تلفن همراه می تواند دلیل افزایش میزان سرطان باشد؟ بورکهامر می گوید که بر اساس این تحقیق نمی توان افزایش میزان سرطان را به افزایش استفاده از تلفن همراه مرتبط دانست. “افزایش موارد ابتلا نشان دهنده افزایش عوامل سرطانزا است. در حال حاضر چیز زیادی درباره ی دلایل سرطان در این گروه سنی نمی دانیم. پس خیلی مشکل است که بدانیم چه عوامل سرطانزایی افزایش پیدا کرده اند. دانش ما در باره ی ارتباط موبایل و سرطان در مراحل ابتدایی است. آژانس بین المللی تحقیقات سرطان می گوید که قرار گرفتن در معرض تشعشعات موبایل ممکن است برای انسانها سرطانزا باشد و این ادعا بر اساس مطالعاتی است که روی سرطانهای گلیوما و آکوستیک نیوروما [دو نوع تومور مغزی] انجام شده است. این نوع سرطانها در میان نوجوانان بسیار نادر است. پس به نظر نمی رسد که افزایش استفاده از تلفن همراه دلیل اصلی افزایش سرطان در این گروه سنی باشد.”
بورکهامر و همکارانش می گویند یک تحقیق و تلاش هماهنگ برای یافتن دلایل این مسأله ضروری است تا هم به درمان مبتلایان رسیدگی شود و هم از ابتلای بیشتر پیشگیری گردد.