نامه ای هفتاد و هشت سال پس از به نگارش در آمدن در آرشیو موزه ی میسوری یافت شده است که به موضوع جستجوی موجودات بیگانه ی فرازمینی می پردازد. این نامه در آستانه ی جنگ جهانی دوم نوشته شده و نویسنده اش در کمال ناباوری کسی نیست جز سیاستمدار مشهور، وینستون چرچیل.
به گزارش هافینگتون پست، مقاله ی یازده صفحه ای با عنوان “آیا ما در کیهان تنها هستیم؟” از دهه ی ۱۹۸۰ میلادی در موزه ی ملی میسوری آمریکا نگهداری می شده تا اینکه به تازگی اخترفیزیکدانی به نام ماریو لیویو آن را مطالعه کرده و یافته های خود را در مجله ی نیچر به ثبت رسانده است.
لیویو می گوید این متن منتشر نشده حاوی مطالبی است که از فرط تناسب با شرایط امروز به سختی می توان باور کرد که هشتاد سال پیش نوشته شده است. در این مقاله چرچیل گمانه هایش را درباره شرایط لازم برای حیات مطرح می کند و مشکلات جستجوی حیات فرازمینی به علت فاصله ی زیاد بین ستارگان را متذکر می شود.
چرچیل در حین جنگ با آلمان نازی همواره در سخنرانی هایش بر اهمیت علم و دانش تأکید می کرد. تشویق های مکرر او به پیشرفت علمی منجر به نتایج مثبت گوناگونی شد؛ منجلمه ساخت رادار که به پیروزی بر نازی ها کمک شایانی کرد و جهش علمی بزرگ در بریتانیای پس از جنگ.
چرچیل همواره به پیشبینی درباره آینده ی علم و پیشرفتهای علمی علاقه نشان می داد. اما گویا زمانی که جنگ جهانی در شرف درگیر کردن تمامی سیاره ی زمین بود، او در اندیشه ی زندگی در کرات دیگر بود.
چرچیل تنها کسی نبود که در هنگامه ی جنگ جهانی درباره ی حیات فرازمینی فرضیه پردازی می کرد. درست پیش از آنکه او این مقاله را به نگارش در بیاورد، یک نمایش رادیویی از داستان جنگ دنیاها به قلم اچ جی ولز در آمریکا به اجرا در آمد. گزارش روزنامه های آن زمان حاکی از هراس عمومی مردمی است که در پی این نمایش رادیویی حمله ی مریخی ها به کره ی زمین را باور کرده بودند.
دولت بریتانیا هم مساله ی برخورد با موجودات فرازمینی را جدی گرفته بود و تا چندین سال پس از جنگ هر هفته گزارشهای مربوط به مشاهده ی اشیاء پرنده ناشناخته (یوفوها) را بررسی می کرد. نگرانی از اینکه کوچکترین نشانه ای از تماس با موجوات فضایی ممکن است باعث تشویش اذهان عمومی شود، چرچیل را بر آن داشت که موضوع اسرارآمیز برخورد با یک بمب افکن راف در دوران جنگ را مخفی نگه دارد.
اگر چرچیل امروز نخست وزیر می بود، خودش را در وضعیت مشابهی از بی ثباتی سیاسی و اقتصادی می دید. اما در این هفتاد و هشت سالی که از نوشتن مقاله ی او می گذرد، ما ۳۵۰۰ سیاره در خارج از منظومه ی شمسی کشف کرده ایم در حالی که در زمان چرچیل هیچ سیاره ای بیرون از منظومه ی شمسی کشف نشده بود.
کشفیات اخیر سیاره های خارج از منظومه ی شمسی، نوشته ی چرچیل را بیشتر مناسب دوران معاصر می کند. او در مقاله اش به اهمیت آب به عنوان مایه ی حیات و فاصله ی مناسب زمین از خورشید که دمای لازم برای مایع بودن آب را فراهم می کند، اشاره می کند. حتی پا را از این هم فراتر می گذارد و گوشزد می کند که میزان جاذبه ی یک سیاره، نوع اتمسفر آن را تعیین می کند؛ نکته ای که به کرات در ارزیابی میزان مشابهت سیارات دیگر به زمین از آن غفلت می شود.